Plata ársins? Kannski, veit ekki!

mugison - mugiboogie.

Ef marka má umfjöllun víða á síðustu vikum, þá er svarið áreiðanlega já, að þetta sé að öllum líkindum plata ársins hjá mjög mörgum!
"Hvaladrápsplata" Krumma og félaga í Mínus er þó væntanlega harður keppinautur miðað við lofsamlega umfjöllun um hana líka í sumar, en gallin bara sá að gleymska grípur stundum "sérfræðingaliðið" sem stundar slíka iðju sem tónlistarskrif, þannig að sumarútgáfurnar hafa stundum hreinlega "týnst" vegna flóðsins á undanförnum vikum, er slík uppgjör fara svo fram oftar en ekki í lok ársins eða í byrjun þess nýja!
En semsagt í rokkdeildinni allavega er þessi þriðja eiginlega einherjaplata Ísfirðingsins og skipstjórasonarins Mugisons, Mugiboogie, án mikils vafa mjög sterkur fulltrúi sem plata a´rsins!(kalla þetta þrriðju plötuna, þó kvikmyndatónlist eftir hann hafi hygg ég komið út á einum þremur plötum allavega, A Little Trip To Heaven og úr Mýrinni eftir Baltasar og Nói albinói eftir Dag Kára!?)
Sannarlega líka komin tími á nýja plötu, örugglega meir en þrjú ár frá öllu æðinu með Mugimama, Is It A Monkey Music?!
Ég krækti í eintak fyrir nokkrum vikum og hef svona sæmilega sett mig inn í gripin, það er að segja svo mikið sem þurfa þótti, því hvað sem sagt verður um hæfileika mugisons almennt sem tónlistarmanns, sem söngvara til dæmis og gítarleikara eða sem sviðsmanns, þá verður tónlistarsköpunin ekki skilgreind sem sú frumlegasta né sú flóknasta áheyrnar!
En sem flytjandi, ekki síst sem söngvari, er hann hins vegar jú um margt sérstæður og það hefur auk líflegrar sviðsframkonu og sérstakrar, auðvitað átt stóran þátt í velgengni hans og vinsældum auk auðvitað tónlistarinnar sem slíkrar.
rótarmúsík er ágæt skilgreining, blúsáhrif með meiru, svona angurværð og rólegheitum í bland. (svona hippakeimur kannski ef það segir eitthvað)
Núna er það bara meira rafmagn, rokk og læti sem einkennir tónlistina á mugiboogie, sem þó ekki hefur skort svosem áður á tónleikum að mér skilst!
Við fyrstu hlustun og nokkuð svo áfram, varð mér oftar en ekki á að brosa, ekki laust við að fortíðarkeimur frægra hetja á borð við Yardbirds, Cream, Hendrix og Doors kæmu þarna saman og svo nær í tíma eitthvað sem minnti mig helst á kanann sérstæða og "Íslandsvininn" John Spenser og sveit hans Blues Explotion!
En veit samt ekki, kannski bara í kunnuglegri tónsmíðaveröld, samt sérstök lagasamsuða og nokkuð svo skemmtileg á köflum!
En "Plata ársins"? Veit nú ekki fyrir mina parta, satt best að segja fleira sem hefur skemmt mér ekki síður og kannski meir!
Nú, kunnugleg nöfn koma við sögu við spilun með mugison á mugiboogie. Djasspíanistin Davíð Þór úr Flís og aldavinur mugisons Pétur Ben eru þar á meðal og svo engin annar en gítarjöfurinn Björgvin Gíslason,s sem blúsar þarna hlutina enn betur upp!
Útgáfan sem slík vekur svo líka nokkra athygli og er greinilega partur af því sem æ meir verður partur af framtíðinni í þeim málum. Listamaðurinn gefur plötuna semsagt út sjálfur, en hefur sér til fullþingis netþjónustu og það ekki rekna af neinum aukvisa, heldur sjálfum Einari Erni, Sykurmola og Smekkleysueiganda!
Gegnum hana er hægt að fræðast meir og kaupa plötuna á tölvutæku formi, en ekki með leiðindaskilyrðum og lásum eins og hingað til mest hefur tíðkast, heldur í fullum gæðum og án skilyrða!
Slóðin er:

grapewire.net.