Topppopp

mgg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Löngu tímabćrt...Topppopp!

Art Duo – About Time.

Lög:

Midnight Café,

Cool It,

Kairo,

1982,

Forever And Always,

Only Time Will,

You‘re The One,

Say No More,

Soldier,

Over And Over,

Time.

  „Minningavélin er rćst og tekiđ á loft...“ Sviđiđ er Samkomuhúsiđ á Akureyri, áriđ ekki alveg á hreinu, en líkast til 1984 eđa 1985. Fimm myndarpiltar standa á sviđinu í litfögrum múnderingum eins og bćđi fjölskrúđug ljós og reykur hjálpa til ađ gera ţeldekkri og dularfyllri en ella. Ţetta voru ţeir Kobbi (Jakob Jóhannsson), Tommi (tómas Guđmundsson), Hemmi (Hermann Örn Ingólfsson), Viddi (Kristinn Viđar Sveinbjörnsson) og Siggi (Sigurđur Kristinsson) Fjórir fyrsttöldu bekkjarbrćđur úr Glerárskóla á Akureyri, en Siggi árinu eldri úr sama skóla og ţarna hafa ţeir hyggur minningin, ađ ţeir séu allir í námi í MA og ţarna hafi ţeir stađiđ sem „Nýrómantíska/svuntuţeysabandiđ“ ART!

  Ţađ verđur seint sagt um undirritađan, ađ hann hafi á ţessum tíma falliđ í stafi fyrir músík sem ţessari, var miklu meir á harđari rokk og gáfumannapopprokklínunni. En hins vegar varđ mađur jú samt ađ standa međ „brćđrum sínum“ ţeir fjórir fyrstnefndu nefnilega líka skólabrćđur hans og ţess vegna ekki síst var hann staddur ţarna ásamt allavega 50 – 100 manns til ađ hlýđa á. Nú um ţađ bil ţrjátíu árum síđar, getur mađur ţó alveg viđurkennt ađ eitt og eitt lag náđi auđveldlega inn og raunar varđ ein frćg plata ţessa tíma međ Human League ađ eign međ hinum dúndrandi „Don‘t you want me baby“ m.a.! Girls On Film međ Duran Duran varđ sömuleiđis „eyrnagaman“ og ţá auđvitađ ekki hvađ síst líka fyrir ógleymanlega myndbandiđ viđ ţađ. Og ekki má svo gleyma Ultravox, sem raunar hafđi ţó víđari skírskotun eins og fleiri góđar sveitir á svipađri línu á borđ viđ Spandau Ballet og Level 42, ađ ógleymdri Depeche Mode.

  Á ţessar sveitir margar og ugglaust fleiri hlustuđu strákarnir og drukku í sig áhrifin. En ţarna í árdaga, held ég ţó ađ ţađ hafi veriđ fyrst og fremst Tommi söngvarinn, sem sá um tónsmíđarnar og ásamt Sigga, en ađ mestu einn um textana Og ţegar ţarna var komiđ sögu, voru strákarnir óđum ađ skapa sér nafn og útgáfa á heilli plötu í sjónmáli, eđa allavega á fjögra laga slíkri EP. En margt fer öđruvísi en ćtlađ er... Safnskífulag, en síđan ekki meir...Ţar til nú! Nú man ég auđvitađ atburđarásina ekki í ţaula ţó ég hafi nokkuđ svo fylgst međ drengjunum, nema hvađ ađ plata var semsagt í bígerđ ţar sem Jón nokkur Gústafsson, alltíöllustjarna á ţessum tíma var ađ eiga viđ drengina. (Jón var t.d. umsjónarmađur sjónvarpsţáttarins vinsćla, „Rokkararnir eđa Rokkarnir geta ekki ţagnađ“ en nú ku hann vera kontóristi hjá Kára frćnda mínum hjá ÍE) Útkoman varđ hins vegar minnir mig bara eitt lag, Take My Hand á einhverju safnplötutetri, en síđan vart söguna meir nema jú ţetta myndband tekiđ í MA og skartađi skvísunni Örnu Einars... Og ţannig líđa tímar fram eđa ţar til fyrir einhverjum fimm eđa sex árum kannski. ART piltar enn svosem sprćkir og halda enn vinskapinn eftir öll ţessi ár, hittast reglulega, en spilamennska eđa ţráđarupptaka ekki á dagskrá. En í honum Kobba blundar eitthvađ sem kalla má Dellugeniđ, hann tekur allt í einu upp á ţví ađ kaupa sér aftur gítar og sannfćrist í kjölfariđ á ađ hann geti enn spilađ á hann. Svo vita menn ekki fyrr til en drengurinn er bara búinn ađ koma sér upp hágćđa hljóđveri heima í bílskúrnum í Mosó og ţá fer aftur ađ kvikna í „plötuneistanum!“ í honum svo um munar. Ţeir Tommi byrja svo tveir saman fyrir ţetta fjórum eđa fimm árum ađ krunka saman og nú bregđur svo viđ ađ Kobbi uppgötvar tónskáldshćfileika sína ofan í hina landsfrćgu lista- og hönnuđar. Og núna loksins er hringnum lokađ og ekki ofsagt ađ löngu hafi já veriđ kominn tími til, sköpunarverkiđ fćtt í formi 11 laga geislaskífu! En ekki undir einföldu nafni Art eins og forđum, heldur í samrćmi viđ stađreyndir dagsins, sem Art Duo auk ţess sem ţađ finnst víst eitthvert sveitardrasl annars stađar sem kallar sig Art. Kemur satt ađ segja gríđarlega á óvart.

  Nú skal ţađ viđurkennt fúslega, ađ mađur átti svosem ekki von á neinu stórvirki er gripurinn barst í hendur fyrir nokkrum vikum í sinni nöktu hljóđmynd frá drengjunum og ţađ ţótt mađur hafi aftur heyrt hiđ flotta Midnight Café fyrir sl. Jól. En mađur lifandi... Eftir ađ hafa nú lagst ađ alvöru yfir gripinn fyrir um hálfum mánuđi, ţá er ég vart sannur mađur núna...eđa ţannig. En frómt frá sagt, ţá er About Time í ţađ heila asskotansfogginsnilld, uppfull af alveg dćmalaust flottum og grípandi laglínum í nánast öllum tilfellum! Jájá, auđvitađ ţó í sínum níunda áratugar anda ekki freyđandi beinlínis af frumlegheitum, en í sínum ramma bara svo ofbođslega flott. Og ţegar ég segi flott, ţá meina ég FLOTT. Hljómurinn á plötunni er í einu orđi sagt afbragđ og flutningurinn sömuleiđis. Enda ekki ađ undra, hjálparkokkarnir verđa nefnilega vart betri, Mezzofortetakttvíeykiđ Gulli Briem á trommum og Jóhann Ásmunds á bassa, Friđrik Sturlu hljómborđs og bassakall úr Sálinni, ţórir Úlfars Altmugligman međ hljómborđ, Saxasnillingurinn margrćđi Sigurđur Flosason og fjölhćfnisfljóđiđ Gréta Salóme, sem landinn getur auđvitađ vart gleymt síđan í Evrovision 2012? Jújú, ég er hlutdrćgur, vissulega bullandi hlutdrćgur, en dreg ekkert af mér, platan í öllum mínum heiđarleika og hreinskilni...Vúnderbar! Svo er ţađ tvennt dulítiđ skemmtilegt og kannski „klikkađ“ Allt frá ţví Tommi 16 ára gamall rúllađi upp „Jóni krćfa karli og hrausta“ Ţursaflokksins, ţannig ađ manni fannst hann bara betrungur nafna hans Tomma Tomm, á bekkjarkvöldi forđum, hefur mér fundist hann ţrususöngvari, ţó ég hafi nú ekkert rosalega veriđ ađ flíka ţví. Nema hvađ, ađ í tveimur af ţessum mörgu flottu lögum plötunnar, 1982 og Only Time Will, fékk ég alveg sérstaka vitrun, nefnilega ađ litur í röddinni minni mig ţrćlmikiđ á engan annan en sjálfan Sör Pál Makkartnei?! Kannski er ég orđinn spinnegal, en samt ekki, texti hins síđarnefnda byrjar nefnilega á „YESTERDAY has past...“ Hitt er svo međ gítarleikinn hans Kobba, sem á köflum hljómar eiginlega sem djassblúsađur og minnir mig ţá meira á tilţrif til dćmis gamla jálksins Chris Rea frekar en t.d. Andy Taylor! Miklu meir er annars vart á bćtandi ţessum langhund, önnur lög sem hafa brćtt heila minn eru t.d. Midnight Cafe hiđ áđurtalda og hiđ magnađa rokkstykki Cool It, ţar sem Kobbi fer hamförum. Takk fyrir mig drengir og allir sem ţetta sjá og hafa snefil af smekk fyrir poppmúsí, „tékkiđ á eintaki!“


mbl.is Bruce í stađ Bono
Tilkynna um óviđeigandi tengingu viđ frétt

« Síđasta fćrsla | Nćsta fćrsla »

Bćta viđ athugasemd

Ekki er lengur hćgt ađ skrifa athugasemdir viđ fćrsluna, ţar sem tímamörk á athugasemdir eru liđin.

Um bloggiđ

Pælt um heima og geima

Höfundur

Magnús Geir Guðmundsson
Magnús Geir Guðmundsson
Áhugamaður um flesta hluti.

Nýjustu myndir

  • wmftcs
  • mgg
  • ...mg2_251805
  • ...mg2_251804
  • ...mg2

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (7.12.): 0
  • Sl. sólarhring:
  • Sl. viku: 17
  • Frá upphafi: 0

Annađ

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku: 15
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfćrt á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband