Vísukorn!

12.2.2009 | 18:09

Frekar lítið farið fyrir skrifum hérna síðustu dagana, sem þó hefur samt ekki þýtt beinlínis ritstíflu eða annars konar hugarangur. Öðru nær, bara smá hlé, en þeim mun meir blaðrað og ærslast hjá öðrum með tilheyrandi kviðlingaklambri hér og þar!
Eða með öðrum orðum!

Þótt dugur aðeins dvíni hér,
um dægurmál að fjalla.
Þá vísurnar af vörum mér,
vilja áfram falla!

Ég og Ólína.

Utan dagsrár í færslu bloggvinkonu minnar Ólínu Þorvarðar um seðlabankastjóra nokkurn, skellti ég smá skensi á hana í ljósi komandi alþingiskosninga.

Ólína er engum lík,
öflug vestfjarðanna stoð.
Hellings hæfileikarík
og hugsar nú um þingframboð!?

Ólína brást vel við og var ekki lengi að svara.

Orðin harmra á tölvutetur,
tæknilegt er amboðið.
Að mér falli alltaf betur,
eftirspurn en framboðið.

Og vissulega er hægara um að tala en í að komast, að fara í þingframboð auk þess sem Ólína hafði reyndar sagst í viðtali ekki vera á neinum framboðsbuxum!
En samt, ég gafst ekki alveg upp!

Í stjórnmálunum strítt er já
og stöðugt prjálið.
En skelegga þig skora á,
að skoða málið!

Og.. "Við sjáum hvað setur" sagði Vestfjarðavífið, þannig að einhver smá möguleiki er kannski fyrir hendi hjá henni á framboði!?
En þetta kom svo að lokum um vísnagerðina almennt, nokkuð sem við Ólína erum örugglega alveg sammála um!

Örlögunum ekki réð,
ósköp slík ég skuli letra.
En vísnasmíðin gleður geð,
gerir lífið miklu betra!

Einn minn nýjasti bloggvinur er ljósmyndarinn knái, náttúrubarnið, gamli pönkarinn og margt fleira hann Kristján Logason. En líkt og með fleiri bloggvini, er hann þó gamall kunningi og félagi frá fyrri tíð. stjaniloga.blog.is.
Drengurinn lætur sér nei ekki allt fyrir brjósti brenna, er óhræddur að koma sínum skoðunum á framfæri tæpitungulaust.
Ísland þykir honum til að mynda orði nokkuð rotið í einum nýlegum pistli, svo ég setti eftirfarandi við hann.
Nokkuð er stóryrtur Stjáni,
stilltan ei dóminn hér fellir.
Honum fram skarplega skellir,
úr skálum reiðinnar hellir!

SVo var það hún Hólmdís rétt einn gangin sem "kveikti í mér", sagði í fyrirsögn að "konur væru eins og eðalvín", yrðu betri með aldrinum í tengslum við svipaða yfirlýsingu frá Hollywoodstjörnunni Söru J. Parker.

Þú kynæsandi, klára,
krassandi já sprund.
Munt hitta hundrað ára,
Hólmdísi á Grund!

Næst var það svo hún Kolla, Kolbrún Stefánsdóttir, sem varð "fórnarlamb" mitt, en hún ljóstraði því upp á einum stað að í henni seitlaði franskt blóð í bland við hið norræna. Það þótti mér skýra út hve léttlyndisleg hún væri og það á hverju sem gengi.

Þótt standi í stöðugu brasi,
í starfi upp á hvern dag.
Er Kolla frjálsleg í fasi
og frönsk í ofanálag!

Að lokum er það svo hinn mjög svo skemmtilegi og sérstaki Hauganeshertogi, Steingrímur Helgason, sem ljóstraði því upp að starf "Æðstastrumps" Fjármálaeftirlitsins væri e.t.v. eitthvað fyrir hann, því honum hugnaðist ekki hvað síst starfslokakjörin haha!
Mín viðbrögð voru bara svona.

Glittir hér í græðgisfól,
Gríms í sálarhjúpi.
Er'ann ólíkindatól,
andskotans úr djúpi!?

Amen!

Flokkur: Vinir og fjölskylda | Facebook