Megi hann dafna!

Fyrir viku var dagur íslenskrar tónlistar haldin hátíðlegur, nú er dagurinn sjálfrar þjóðtungunnar, á tvöhundruðustu árstíð frá fæðingu Jónasar!
EFast sannarlega ekki um að ævisagan sé vandað og mikið verk, Böðvar fyrir löngu búin að sanna rithöfundarhæfileika sína með bæði fjölmörgum leikritum og ritverkum af ýmsu tagi!
Gott mál að hlua svo sem best að þessum degi og þar með að tungunni sem mest. Ekki veitir af, er fleiri og fleiri sögur um að unga fólkinu sé mörgu orðavant og skorti skilning, heyrast.
Auðvitað má hafa gaman af í aðra röndina og vona að um einangruð dæmi sé að ræða, en ekki veitir samt af að standa vörð og efla tunguna sem best og mest.
Að hætti Jónasar endar þetta svo á stöku!

Mikilvægur og merkur,
megi hjá þegnunum ungu.
Dafna, dýrmætur sterkur,
Dagurinn íslenskrar tungu!

Forsetinn afhenti bók um Jónas Hallgrímsson í Þelamerkurskóla

Athugasemdir

[Inga Lára Helgadóttir, 16.11.2007 kl. 18:18]

Sæll og blessaður

Mér finnst líka gaman að skuli hann skuli vera heiðraður á þennan hátt, við mættum gera meira af því að draga upp skáldin okkar og fleiri góða og minnast þeirra og koma menningunni áfram á þann hátt.... mér finnst við búa í frekar ómerkilegri menningu í dag (oft á tíðum) .....en það erum auðvitað við sem sköpum menninguna en hún ekki okkur

En ég veit ekki betur en að í hverju ári séu fjórar árstíðir, vetur, sumar, vor og haust, svo að tvöhundruð ár sinnum fjórir gera 800, svo að hann er 800 árstíða gamall ...... spáðu í það

Kveðja til þín bloggfélagi,

Inga Lára Helgadóttir 

[Magnús Geir Guðmundsson, 16.11.2007 kl. 23:41]

Takktakk mín ágæta Inga Lára!

Ekki skal ég neita þessu með árstíðirnar,þó mun gamall talsmáti einmitt vera svona um heil ár líka, en hefði kannski betur sleppt essinu og skrifað bara ártíðir!

En við erum já sammála með þetta, aldrei of mikið gert hjá okkur til að efla menningu og þar með tunguna okkar, en eins og fram kom hjá forsetanum m.a. er kannski ekki enn hundrað í hættunni, eins og þar stendur!